سلام

کلا حال و حوصله نوشتن ندارم فک کنم افسرده شدم ! ولی به خاطر قولی که بابت دخملک به خودم دادم  (و صد البته ترس از عمه خانم) دو ماهی یه دفعه می نویسم !!
صبای من پریروز (9/11/89 ) برای اولین بار رفت بود سینما فیلم : خاله سوسکه !!!!!!!! (از طرف مهد) .
من که هنوز این فیلم و ندیدم و نمی دونم به درد بچه ها می خوره یا نه ولی داستانشو هیچوقت دوست نداشتم خیلی چیپ بود (بیشتر به درد پسرهای دم بخت می خورد).
اون هفته هم که اراک بودیم بچم صبا چه کیفی می کرد همش می گفت مامان نریم خونمون اینجا بمونیم (فک کنم تنها چیزی که این بچه از من به ارث برده عشق اراک بودنشه) جمعه هم که اومدیم  کلی گریه کرد و اشک ریخت !
شیطون بلا چند هفته پیش می گفت : مامان برا من شماره می خری ؟
من : شماره ی چی؟   صبا : شماره موبایل.   من : شما که موبایل (اسباب بازی) داری !   صبا : نه اون گوشی یه شماره نداره من گوشی دارم !
من : برای چی شماره می خوای؟  صبا : برا اینکه تو به من زنگ بزنی بگی الو الو .... من : بخورم تو رو بلا     صبا: اون وقت دیگه صبا نداریم    
واقعا تو این دوره زمونه  بچه بزرگ کردن کار بسیار دشواری ست